سلام. معلومه که اون حس سمپادي بودن هنوز از وجود شما بيرون نرفته.
تعداد کساني که هنوز اين حس رو دارن و تمايل دارن که براي زنده موندن جمع قشنگي که داشتن تلاش کنن زياد نيست. الان کانون دانش آموختگان سمپاد يه جورايي راکد شده و نياز داره که کساني که براش دلسوزي مي کنن بيان و کمک کنن. حتي اگه نمي تونن زياد وقت بذارن...
مهمتر از وقت گذاشتن، دلسوز بودنه. اميدوارم شما که اين ويژگي رو دارين به انسجام کانون بيشتر کمک کنين...
اگه يه موقع خواستين خودتون رو تو دردسر بندازين و يه جاهايي کمک کنين به من ايميل بزنين. البته شايد يخورده دير جواب بدم چون 22 بهمن کنکور ارشد دارم.
با تشکر