امتحانات پایان ترم برای من وقتی برای آپ کردن نمیگذارند، هرچند که اهل درس خواندن هم نیستم.
اما ماه رجب، من عاشق این سه ماه هستم. رجب و شعبان و رمضان؛ بهترین هدیه های خداوند به ما. توی این سه ماه همیشه جشن و شادمانیست. جشن بندگی، جشن ولادت معصومین، جشن مهمانی خدا.
از چند روز پیش که رجب آغاز شده، ترسی به جانم افتاده که نکند امسال هم مثل سالهای پیش از دستم برود. الحمدلله آغازش تا به الان خوب بوده. این هفته سه بار مشرف شدیم به حرم آقا امام رضا(ع).
حرم را خیلی دوست دارم . آنجا انگار هیچ وقت شب نیست، هیچ وقت تاریک نیست، تاریکی راهی ندارد به آستان ملکوتی امام و مردم همه بیدارند. حتی آنهایی که اگر من و تو(شاید هم فقط من) توی خیابان ببینیمشان کمتر از کافر حسابشان نمیکنیم.
یادم باشد این ماه از همه بیشتر برای خودم دعا کنم. دعا کنم که خدا مواظبم باشد تا قضاوت ظاهری نکنم، دعا کنم که خدا کمکم کند تا به خاطر اینکه چادری سر میکنم و حجابی دارم، خودم را برتر از دیگران نپندارم که برترین افراد نزد خداوند باتقواترین آنهاست.
