گفتگوی رو در رو...

 السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین

 این عکس قدیمیست اما زیباست.مرا یاد یک پیامک قدیمی می اندازد که می گوید دعا می کنم هیچ وقت سر دو راهی نمونی مگر یک جا: بین الحرمین که ندونی بری به طرف عباس(ع)؟ بری به طرف حسین(ع)؟ آخ حسین حسین حسین...می کشی مرا حسین...

 من می دانم چرا قسمتم نمی شود حرمتان، زیارتتان، شش گوشه اتان؛ می دانم چرا دعوتم نمی کنید، هرکسی کار خویش بهتر از دیگری داند و من می دانم، گرچه شما به احوال ما واقف تر از خود مایید... وااای بر من که شما بهتر از من می دانید همه چیز را...

من دل سوخته نیستم و گره کار اینجاست، اگر کنار بگذارم همه ی آن چیزهای دیگر را که خدا و شما می دانید، گره اصلی اینست که من باید سالها بسوزم و خون دل بخورم تا لایق زیارت آن بهشت شوم. راضی ام به رضای خدا و شما... .

 

  تا به حال بارها و بارها در زمانهای مختلف، در مکانهای مختلف، از خود پرسیده ام که آیا من انسانم؟ که آدمیت ایا هنوز در من زنده است؟ در حال خارج شدن از یک رستوران گران قیمت وقتی پیرمردی را دیدم که درخواست کمک داشت ، توی یکی از خیابانهای آنچنانی شهر وقتی به کلاس ورزش می رفتم و پسربچه ای را دیدم که کنار ساختمانی زیر یک کارتن مقوایی به خواب رفته بود، وقتی از تلویزیون بچه های سومالی را دیدم که چشمانشان با من از حقیقتی تلخ سخن می گفت، مردمی را دیدم که سیل تمام زندگیشان را از بین برده بود، کودکی را دیدم که گلوله سینه اش را شکافته بود، دختربچه ای را دیدم که در فراق پدر اسیرش باصلابت شعری می خواند، مردم خسته از ظلمی را دیدم که با ماشین زیر گرفته می شدند، دانشجوهایی را دیدم که توی چشمشان اسپری خالی می شد و به ناکجا آباد برده می شدند و و و .... در تمام این لحظات از خود پرسیده ام فرق من با اینها چیست؟ آنها انسانند من نیز اما چطور آنها باید آن شرایط را تحمل کنند و می توانند تحمل کنند وقتی که من، که همنوعشان هستم، نمی توانم؟

وجدانم به من پاسخ می داد آری تو انسانی! زیرا این صحنه ها را که می بینی گریه می کنی، قلبت تاب نمی آورد و دلت را می سوزاند، که به آتش می کشد سینه ات را... اما عقلم می گوید تا برایشان کاری نکنی ذره ای از بار مسئولیت انسان بودنت را انجام نداده ای! این صحنه ها را سالهاست که میبینم اما چندوقتی است تصمیمی جدی گرفته ام. من شاید به اندازه تمام بچه های فقیر شهر پول نداشته باشم، شاید به اندازه آن مردم و دانشجوهای معترض قوی نباشم یا نتوانم کمکشان کنم، شاید به اندازه آن دخترک شجاع نباشم اما جایی که من هستم وسایلی برایم فراهم است تا کارهایی دیگر بکنم. کارهایی برای آینده!

 

 

برگرفته از وبلاگ جبهه وبلاگی غدیر

 

جنبش سایبری بصیرت علوی لبیک یا خامنه‌ای

 

» و نرید انمن‌ علی‌ الذین‌ استضعفوا فی‌الارض‌ و نجعلهم‌ الائمه‌ و نجعلهم‌ الوارثین «

 

ضمن عرض تبریک بمناسبت عید الله اکبر عید امامت و ولایت به اطلاع می‌رساند:

 

با استعانت از خداوند متعال وتوکل به ذات اقدسش و با توسل به عنایات خاصه حضرت ولیعصر (عج) و در راستای فرمایشات مقام معظم رهبری مبنی بر لزوم آمادگی در جنگ نرم جبهه وبلاگی غدیر بار دیگر سربازان جنگ نرم را فرا می‌خواند.

 

مگر نه آنکه غدیر روز ولایت و روز اتمام حجت است بر امت رسول الله است؟؟؟ مگر نه بزرگداشت روزهای بزرگ باید حامل درس و جوشش و پایبندی به آن روز عظیم باشد؟؟ آری اینگونه است که در این روز بزرگ و پر از خیر و برکت می‌خواهیم بار دیگر دست بیعت به سوی مولای خویش بریم و با ایشان عهد و پیمان تازه کنیم و دربندگی خدا و سر بازی ولایت بار دیگر دست بر سینه گذارده و به شعائر الله تعظیم کنیم.

 

 {دشمن تلاش می‌کند. نباید فکر کرد که دشمن از فعالیت منصرف خواهد شد؛ نه، دارید می‌بینید. در همین روز‌ها، در بحبوحه‌ی گرفتاری‌های آمریکا در قضیه‌ی این حرکت مردمیِ وسیعِ جنبش وال استریت در نیویورک و در سایر شهر‌ها و ایالات آمریکا، دولت آمریکا به نظرش رسید که به خیال خودش و به قول خودش، باز یک برگ دیگری رو کند. یک سناریوی مسخره‌ی تروریستی درست کردند که جمهوری اسلامی را متهم کنند به یک حرکت تروریستیِ مهمل، بی‌منطق و غلط؛ که هر کس از اهل معرفت و فن در دنیا آن را دید، رد کرد، محکوم کرد. متوسل و متشبث به این چیز‌ها می‌شوند، برای اینکه شاید بتوانند خودشان را از آن گرفتاری‌ها نجات بدهند، آن را تحت تأثیر و تحت‌الشعاع قرار بدهند؛ شاید بتوانند بر جمهوری اسلامی فشار وارد کنند. البته این مسئله را دنبال خواهند کرد. قصدشان این است که شریف‌ترین عناصر مبارز و مجاهد در جمهوری اسلامی را متهم به تروریست کنند. آن‌ها خودشان تروریستند. امروز تروریست بزرگ در دنیا، دولت آمریکاست.

 

 در این قضیه هم دست ما پر است. ما امروز صد سند غیر قابل خدشه در اختیار داریم که نشان می‌دهد دولت آمریکا پشت سر ترور‌ها و تروریستهائی بوده است که در ایران یا در منطقه واقع شده است. ما با این صد سند، آبروی آمریکا را در دنیا خواهیم برد؛ آبروی این مدعیان حقوق بشر و مبارزه‌ی با تروریسم را در دنیا پیش افکار عمومی خواهیم ریخت؛ اگرچه امروز هم آبروئی ندارند

 

…... شما جوان‌ها باید برای آینده، بیشترین بار این مسئولیت را بر دوش بگیرید و خودتان را بسازید؛ نگذارید دشمن با توطئه‌های تبلیغاتی، با دروغ‌پردازی، امید را از دل‌ها بزداید؛ نگذارید بین شما اختلاف ایجاد کنند؛ نگذارید بین ملت و مسئولین، ایجاد اختلاف و جدائی کنند؛ آن‌ها این را می‌خواهند؛ آن‌ها از این یکپارچگی می‌ترسند؛ آن‌ها از این شعارهای مستحکم شما می‌ترسند؛ آن‌ها از عزم و اراده‌ی جدی مسئولین می‌ترسند؛ می‌خواهند این عزم و اراده را متزلزل کنند. وقتی ملت در کنار مسئولین ایستاده است، هیچ مسئولی احساس تردید نمی‌کند؛ احساس تزلزل نمی‌کند و پیش می‌رود. این برای کشور ما لازم است؛ تا امروز بوده است، ان‌شاءالله در آینده هم خواهد بود. قطعاً ملت ایران در همه‌ی این چالشهائی که امروز با آن مواجه است و احیاناً در آینده هم با آن‌ها مواجه خواهد بود، بینی دشمن را به خاک خواهد مالید.

 

 ((از بیانات رهبر معظم انقلاب حضرت امام سید علی خامنه‌ای))}

 

ای مولای من..... ما هرگزمولای خویش را تنها نخواهیم گذاشت، همیشه و همه جا در پشت سرشما گام خواهیم برداشت. هرگز پیمانی که با خون خود بستیم نخواهیم گسست ما خوانان و مقلدان شما چه در این فضای سایبری و چه در فضای حقیقی همیشه و با عزم راسخ گوش به فرمان اوامر جنابعالی خواهیم بودو در مصاف با دشمنان سربازی مطیع و جنگنده در برابر خصم دین و اسلام خواهیم جنگید. دشمنان از خشم قهر ما و زهر نیش قلم ما هرگز آسوده نخواهند بود.‌ای سید علی رهبر ما.. از شما یک اشاره از ما به سر دویدن

 

جبهه وبلاگی غدیر: در آغاز سومین سال کار و تلاش خود در عرضه ایجاد و ترویج و نشر جنبشهای وبلاگی از سوی وبلاگنویسان ارزشی ادامه می‌دهد و بنا به فرمایشات اخیر رهبر معظم انقلاب اسلامی حضرت امام خامنه‌ای اینک جنبش سایبری بصیرت علوی لبیک یا خامنه‌ای در فضای سایبری راه اندازی و پیگیری می‌نماید. لذا از همه وبلاگنویسان و مخاطبین سایبری در نشر و تقویت(نصب بنر و بیانیه جنبش در وبلاگهای خود) این جنبش جهت همکاری دعوت بعمل می‌آورد.