یک روز دشمنت حرمت را خراب کرد
امروز گوشه گوشه زمین سامرا شده است
هرچیزی از سفر به عراق اگر یادم برود غربت سامرا را هیچ گاه فراموش نخواهم کرد. چه شهر غریبی بود. آنجا از دو ساعت بیشتر نباید می ماندیم و دو ساعت برای یک عمر، آیا کفاف می کند؟ برای رفتن به سرداب و درد دل کردن با امام زمانت، برای دیدار با معصوم دوازدهم و معصوم سیزدهم، برای صحبت با دو بانوی برگزیده دنیا؟
چشمت به گنبدهای در حال بازسازی به دیوار ها و آخر از همه به ضریح که می افتد دلت می شکند از این همه بی حرمتی به این عزیزان، از این همه غربت آنها.. و وای از غربتشان که پیش خود ما هم غریب هستند؛ که نمی شناسیمشان!
