خیلی بده که آدم شب ولادت امام رضا علیه السلام مشهد باشه و نتونه بره حرم.
امسال خیلی دلم سوخت، چقدر آرزو داشتم دیشب یا امروز می رفتم حرم اما خوب نشد و احتمالا نمیشه، مگر اینکه خود آقا عنایتی بکنن امشب.
دیروز عصر که از خونه در اومدیم فقط و فقط ماشینهایی رو می دیدم که باربندشون پر از وسیله است و پلاکهاشون غریبه. دیدم همه چه شتابی دارند که سریع برن جاگیر بشن و برن حرم. انگار همه یه شور و شوقی داشتند. حسرت خوردم به حالشون و دعا کردم که همه بتونن برن حرم.
پ.ن.:نمیدونم شاید این بی توفیقی من حاصل روزهایی باشه که بهم می گفتن بریم حرم و من بهونه می آوردم!!!!
