امروز 18 دی ماه 96
بعد از مدتها دوباره وبلاگم! وبلاگ دوست داشتنی و عزیزم که هرجا بروم و هر شبکه مجازی که صفحه باز کنم باز هم وبلاگم سرور آنها خواهد بود. الان حدود 15 سال هست که وبلاگ داری میکنم. هرچند دوتا وبلاگ اولیه ام به کلی از بین رفته اند. اما اینجا مثل یک گوشه دنج یا مثل پلی به گذشته ام، به سوده ای که بوده ام و تغییرات مشهود و نامشهودم در این سالها، همچنان پابرجاست.
حالا دوباره آمده ام اینجا! حتی اگر مثل این چندوقت یکساااال باشد که چیزی ننوشته باشم. این یکسال، این یکسالی که اتفاقاتش خیلی بیشتر از همه یکسالهای قبلی ام بوده. از به دنیا آمدن دختر دومم که بهترینش بوده تا فوت برادرزاده عزیزم که بدترینش بود و خیلی چیزهای دیگر این وسطها...
به هرحال تصمیم گرفته ام که بنویسم. چه اینجا چه توی اینستاگرام. تصمیم دارم هرروز بنویسم. قلمم مدتهاست خشک شده و خبری از آن نوشته های خوب و خلاقانه گذشته ام نیست،تعریف از خود نباشد،بنویسم از هر چیزی، سیاسی تا طنز و خانوادگی... فقط بنویسم.
خوشحال میشم نظرات شما را پای نوشته هایم بخوانم. به من روحیه و انگیزه قوی تری می دهد.