بی خبری هم بد چیزی نیست ها... این یه هفته ای که در وطن به سر میبردم به هیچ عنوان طرف اینترنت نیومدم. و وای که چه آسودگی خیالی! بیخود نیست که خیلی ها خودشون رو و ذهن مبارکشون رو درگیر هیچی نمیکنن و از همه چیز بی خبرن و کلا در باغ به سر نمیبرند چون خیلی کیف میده که بی خبر از همه جا باشی و سرت به کار ور بار خودت باشه، اما حیف، حیف که من همچین آدمی نیستم. برای من بیخیالی مساویست با مرگ حالا شاید نه به این شدت ولی خوب در همین حدود.
راستی دقت کردین این آخر سالی هیشکی یادش از پیام نوروزی آقا نمیاد؟ هیشکی یادش نمیاد که سال 88 اسمش اصلاح الگوی مصرف بود، همه ی مردم با تمام توان دارن سعی میکنن هر اصلاح و صرفه جویی که در طی سال انجام داده بودن این روزهای آخر بسوزونن و دودش کنن بره هوا. همه از صبح تا شب تو خیابونن و دارن می خرن و می خرن و می خرن، چه خریدهایی که تمومی نداره. خدا به داد سالهای بعدی برسه که هیچ اسمی از اصلاح و الگو و اینجور چیزها روش نمیاد.شاید هم بیاد الله اعلم.
